Ongeveer 2 maanden voor de geboorte van hun 2^e kindje ben ik thuis bij Cynthia en Armand. We hebben een fijn gesprek en Cynthia vertelt me heel open dat ze bij de geboorte van hun 1^e kindje, zoon Lenn, heel weinig van de bevalling heeft meegekregen. Het heeft toen erg lang geduurd allemaal omdat ze vanwege een dreigende zwangerschapsvergiftiging vroegtijdig is ingeleid. Ook voor Armand was dat even heftig want terwijl ze eigenlijk graag in het kraamhotel hadden willen bevallen, belanden ze nu in het ziekenhuis. En hij geeft eerlijk aan daar geen grote fan van te zijn.

Hoe anders zou het nu gaan, en ook dit keer zouden ze niet in het kraamhotel terecht komen…

Op zondag 12 april 2015 om 02.36 uur in de ochtend word ik gebeld. Het is Armand. De bevalling is begonnen en Cynthia en hij gaan nu richting het kraamhotel. Maar… Lobke, Cynthia heeft al 8 cm ontsluiting. Wat?! ’Hoe ga ik hier op tijd bij zijn’’ is het eerste dat door mijn hoofd gaat… Armand verteld dat Cynthia pas een half uurtje geleden wakker werd met wat kramp. Dit gaat mega snel dus! We hangen snel op en ik spring uit bed om mijn kleren aan te doen en mijn lenzen in te doen. Voor andere dingen is er geen tijd nu! Na 1 of 2 minuten belt Armand weer, ze hebben besloten thuis te blijven en niet naar het kraamhotel te gaan. Dat durven ze niet meer aan. Oké, niet naar het kraamhotel maar naar Waalwijk dus! Gelukkig staat mijn cameratas en mijn geboortekoffer klaar. Mijn vriend zet ze snel beneden, ik pak mijn sleutels en zit nog geen 10 minuten later in de auto.

Als ik om 03.15 uur aan kom doet Armand de deur al open. Ze is er al Lobke! Het ging zo snel! We gaan naar boven en daar zie ik een hele relaxte Cynthia op bed met haar meisje veilig in haar armen. Net geboren (03.11 uur), een prachtig roze meisje met de naam Ise. Welkom! De navelstreng is nog niet doorgeknipt en ook de placenta moet nog geboren worden. Ik begin snel met het maken van foto’s. Dan maar alle eerste bijzondere momenten, ik wil nu niets meer missen voor Cynthia en Armand.

Armand knipt de navelstreng door, nu is Ise officieel los van haar mama (hoewel ze elkaar natuurlijk noooit meer los laten!). Cynthia vertelt me daarna hoe ze wakker werd van de kramp. Ze was naar het toilet gegaan in de veronderstelling dat ze last had van haar darmen. Wellicht was het avondeten niet lekker gevallen. Armand vertrouwde het toch niet helemaal en toen de verloskundige was gebeld en kwam, constateerde die al 8 cm ontsluiting. Compleet verbaasd dat het zo snel kan gaan hebben ze in de minuten die volgde mij gebeld, de moeder van Cynthia Lenn op laten halen én bijna tegelijkertijd besloten dat ze de autorit naar het kraamhotel niet meer durfde te maken. Maar goed ook, anders was ze in de auto geboren!

Het is nog even niet te bevatten hoe vlug het nu allemaal gaat. Armand besluit de moeder van Cynthia te bellen, Lenn was net pas door haar opgehaald dus slaapt vast nog niet. Kan hij nog even zijn zusje komen bewonderen.
Ondertussen wordt Cynthia gehecht. Met haar kleine meisje dicht tegen haar aan op haar borst, is dat toch nog even doorbijten. Ai…dat is nog even pijnlijk!

Ik loop met Armand mee naar beneden waar Lenn alweer thuis komt. Hij heeft een cadeautje voor zijn zusje bij en wil het liefst meteen naar boven. Lekker ding! Hij moet nog even geduld hebben want de verloskundige is nog niet klaar met hechten.
Ondertussen zijn ook de vader en moeder van Armand er. Iedereen is erg nieuwsgierig naar deze vlotte meid.

Het hechten is klaar. Ise heeft al een poos erg hard liggen happen bij Cynthia. Geweldig om te zien! Als heel natuurlijk weten die kleintjes feilloos waar ze moeten zoeken. Als Cynthia en de kraamhulp haar een klein beetje helpen hapt ze aan en begint ze gulzig te drinken. Dat houdt ze de komende uurtjes nog even vol, ze kan er geen genoeg van krijgen!

Lenn mag eindelijk naar zijn zus komen kijken. Vol verwondering wil hij meteen alles zien. Ze heeft oren, net als hij! En ook een neus. En wat doet ze nu eigenlijk bij mama? Oh, ze is aan het drinken! Ja ja. Hij kan zijn ogen er niet van af houden. Geweldig om te zien! Lenn heeft het cadeautje mee voor zijn zus, hij is erg behulpzaam en pakt het alvast even voor haar uit. Een lief schaapje! Alsjeblieft!
Als de moeder van Cynthia en de ouders van Armand ook boven komen laat Lenn ze trots zijn zus zien. Iedereen is er helemaal ondersteboven van.

Eenmaal alles even bewonderd en verteld hoe het gegaan is, komen de verloskundige en de kraamhulp ook weer even boven. Het is tijd om Ise even helemaal na te kijken. Ze is het er niet helemaal mee eens dat ze haar mama’s borst los moet laten en protesteert haha. Lenn gaat er bij het aankleedkussen aan het voeteinde van het bed bij zitten en kijkt wat de verloskundige doet. Ze voelt aan het hoofdje en ruggetje. Pakt handjes en voetjes vast om de reflexen te voelen, laat Ise een paar pasjes lopen en weegt haar. Lenn vindt het reuze interessant allemaal. En als de kraamhulp Ise daarna aan gaat kleden pakt hij heel behulpzaam alvast de kleertjes om ze haar aan te geven. Wat een super lieve broer!

Lenn gaat weer met oma mee, dan kan hij hopelijk nog even lekker een aantal uurtjes slapen (en Armand, Cynthia en Ise ook ;-)). De verloskundige gaat ook weer en Cynthia kan even lekker douchen. Ondertussen ontfermt Armand zich over zijn kleine pasgeboren meisje. In de kamer van Lenn staat een fijne schommelstoel en daar trekt hij zich even met haar terug. Even kijken, ruiken en voelen…Pff wat ging het allemaal vlug!

Ik help de kraamhulp met het verschonen van het bed en maak nog een paar foto’s van hen als Cynthia onder de douche uit is. Dan laat ik ze samen.

Lieve Cynthia, Armand, Lenn en Ise, ik wens jullie een hele mooie en fijne toekomst samen. Kom in alle rust bij van dit vliegensvlugge avontuur en geniet! Ik vond het ontzettend bijzonder om bij jullie te mogen zijn.

Liefs Lobke